วันที่ไม่เหลือไคร...........
เพิ่งรู้จัก คำว่า “รักแท้” รักแท้คือการปลดปล่อย ไม่ใช่การครอบครอง และได้มาซึ่งความเสน่หา ความใคร่
นี่คือสิ่งที่ฉันคิดได้ด้วยตัวเอง ไม่ได้คิดตามใครที่เขาพูดพูดกัน เพราะฉันได้รู้จักจากตัวเอง เขาเข้ามาเข้ามาเปลียนบางสิ่งบางอย่างในชีวิตฉัน เพราะความปากดี ของฉันเองที่ไม่เคยแสดงออกอะไรมากมายเพราะเชื่อว่าเขาเข้ามาเล่นๆ มาจีบเราเหมือนผู้ชายทั่วไป ฝันไปเถอะที่จะได้ความรักจากฉัน แต่มาจนวันนี้กล้าบอกทั้งหมด เลยว่า เธอได้ไปหมด แล้ว ทั้งความภักดี ที่ฉันให้ ความซื่อสัตย์กับเธอ แม้แต่ความเสียสละ ฉันก็พร้อมที่จะให้ ฉันด่าเขาทุกวันที่โทรมาว่า ในโลกนี้ไม่มีหรอกคนที่รักคนอื่นมากกว่าตัวเองน่ะ นอกจากพ่อแม่ เช่นเดียวกับพ่อของฉัน คิดแบบนี้อยู่นาน จนวันหนึ่งวันที่ไม่เหลือไครพ่อจากฉันไป อีกทั้งแม่ อีกอย่างญาติของฉันก็ไม่สนิทและอยู่ไกลมาก เลยกลายเป็นว่าฉันเคว้งคว้างอยู่คนเดียวไม่อยากหายใจแล้ว
ไม่เหลืออะไรไม่มีบ้านไม่มีทรัพย์สิน ไม่มีเพื่อนพี่น้องเลยสักคน วันเผาศพพ่อ ฉันไม่อยากลืมตามาเลยเพราะรู้ว่าถ้าร่างกายของพ่อมอดใหม้ลง จากนั้นฉันก็จะยิ่งเหน็บหนาว คนที่ฉันคิดถึงที่สุดคือผู้ชายคนนั้นคนที่บอกรักฉันแต่วันนี้เขาไม่เห็นมา หลังจากที่แขกทุกคนแยกย้ายกันกลับ คนงานที่จ้างมาเก็บกวาด ล้างจานก็กลับหมด แล้วฉันจะไปทางไหนดี
ลองมองไปรอบๆ ระหว่ารอ เก็บอัฎฐิ ฉันเห็น คนที่บอกรักฉันเขามานี่ ฉันเดินเข้าไปหา และไม่รู้ว่าเขามามาตลอดทุกวันและมองดูฉันจัดงานศพพ่อโดยที่เขาไม่บอก ฉันเองจะเห็นไครได้ในเมื่อต้องจัดงานเองด้วยความเศร้า จึงไม่เคยสังเกต ฉันจึงรู้ว่าเขาไม่ได้ทิ้งฉันไป จนมาถึงวันนี้ เขาก็ยังดีกับฉันเสมอ และเขาเป็นคนเดียวที่อยู่กับฉันในวันที่ฉันไม่เหลือไคร สิ่งสุดท้ายฉันอยากบอกให้เขารู้ว่าฉันรักเขามาก
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น